Wonderlijk geleid, R. Hoogerwerf-Holleman, M. Quist

Wonderlijk geleid

R. Hoogerwerf-Holleman en M. Quist

In deze bundel blikt dit tweetal geliefde auteurs terug in hun hoge ouderdom op wonderlijke voorvallen die ze vaak van dichtbij in hun leven meemaakten. Dit doen ze zowel in verhaal- als in dichtvorm.

In totaal: 52 bijdragen, bedoeld voor een jaar lang wekelijks te lezen. Ook heel geschikt als voorleesboek in verenigingen.

De verhalen zijn veelal echt gebeurd en beschrijven dat de Heere een God van wonderen is. Hij leidt Zijn kinderen op de weg des levens en geeft wijze raadgevingen op onze levensweg.

 

Inhoudsopgave

Week 1: Gedicht: Nieuwjaar – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 2: Jozef leeft nog – M. Quist

Week 3: Geloof jij in de Zoon van God? – M. Quist

Week 4: Twee uur precies – M. Quist

Week 5: Gedicht: De oude pelgrim – M. Quist

Week 6: Het teken – M. Quist

Week 7: Waar kan ik God vinden? – M. Quist

Week 8: Leid ons niet in verzoeking – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 9: Gedichten: Goede Vrijdag / Pasen – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 10: Willem Aaftink, ‘de Snieder’ van Rijssen – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 11: Nog enkele dagen en het zal Pasen zijn – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 12: Want ook ons Pascha is voor ons geslacht – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 13: Gedicht: Als een kind – M.P. van Voorst-Dek

Week 14: Paasgroet uit Rijssen – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 15: Paasfeest in de catacomben – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 16: De oude Jacob – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 17: Gedicht: Hemelvaart – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 18: De Hollandse marine, 12 mei 1940 – Verdedigers van Rotterdam – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 19: Oproer in de Jordaan – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 20: Een droevig Pinksteren – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 21: Gedicht: Pinksterfeest – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 22: De nalezing beter – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 23: Pinksteren 1940 – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 24: Kerktelefoon – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 25: Gedicht: God gedenkt aan Zijn verbond – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 26: Manna uit de hemel, verhaal uit de laatste oorlogsdagen – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 27: Toekomstplannen – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 28: Taxivervoer – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 29: Gedicht: Christus’ borgwerk – M.P. van Voorst-Dek

Week 30: Arm en toch rijk – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 31: Eerlijk duurt het langst – M. Quist

Week 32: Nog andere schapen – M. Quist

Week 33: Gedicht: 50 jaar verbonden – M.P. van Voorst-Dek

Week 34: Niet vergeten – M. Quist

Week 35: Bosbessen plukken – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 36: De kerk gaat doleren – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 37: Gedicht: Zalig – M.P. van Voorst-Dek

Week 38: De gebroken vaas I – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 39: De gebroken vaas II – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 40: Ds. Jan Rokus van Oordt ‘Als een vuurbrand uit het vuur gerukt’ – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 41: Gedicht: Heilig Kind Jezus – M.P. van Voorst-Dek

Week 42: De gebedsgenezer beschaamd – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 43: ’t Gebeurde onder een kerstverhaal – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 44: Kerstfeest in Ravensbrück – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 45: Gedicht: Kerstfeest – M.P. van Voorst-Dek

Week 46: Licht in de Distelstraat – M. Quist

Week 47: Ik kan het niet laten I – M. Quist

Week 48: Ik kan het niet laten II – M. Quist

Week 49: De worm in het vuur – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 50: Hoe donker ook Gods weg moog’ wezen – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 51: Tussen Kerst en Nieuwjaar – R. Hoogerwerf-Holleman

Week 52: Gedicht: Oudejaarsavond  – R. Hoogerwerf-Holleman

 

 

                                                                                                            Week 1

Nieuwjaar      

 

 

Het jaar zo pas begonnen

Daarstraks sloeg nog de gong.

Metalen klokken brommen

De tijd, ze maakt een sprong.

 

Gods goedertierenheid

Alom op ’t grote wereldrond

Ligt op Zijn werk verspreid

Al in de prille ochtendstond

 

Wanneer boven de verre dreven

De gouden zon z’n stralen geeft.

De schone dag ons wordt gegeven

Door Hem Die eeuwig leeft.

 

Het is het liefelijke heden

O, die zeer aangename tijd

Laat ons die recht besteden

’t Is nu nog vindenstijd.

 

Zijn trouw die Hij wil houden

Ondanks onze ontrouw groot

Hij roept, opdat we ook zouden

Steeds horen naar Zijn Woord!

 

Gelijk de nacht moet wijken

Voor de gouden morgenzon,

Zal satans macht bezwijken

Voor Hem Die overwon.

 

 

R. Hoogerwerf-Holleman

 

Week 2

 

Jozef leeft nog         

 

M. Quist

 

Dominee Verlaat is ziek, maar mag geloven dat hij weer mag gaan preken. Zijn geloof wordt niet beschaamd.

 

Dominee Verlaat zit diep in gedachten verzonken. Dat kun je hebben in de schemertijd.

Opeens gaat de deur van de studeerkamer open en stapt mevrouw binnen. ‘Wat zit je in het duister, man’, zegt ze.

‘Ik zit te denken aan de afgelopen periode’, zegt dominee Verlaat. ‘Wat was het een spannende tijd, hè?’ zegt mevrouw Verlaat. Ze zijn er beiden nog stil van.

En in de stilte is een nog stillere verwondering, omdat de Heere wonderen gedaan heeft. Dominee Verlaat is ernstig ziek geweest. En nog is hij niet helemaal hersteld. Hij voelt bij tijden goed dat hij een hartinfarct heeft gehad.

Daarom moet hij het de eerste tijd nog wat rustig aan doen van de dokter. Hij heeft vier maanden niet gepreekt. Wat is het moeilijk om iets wat je zo lief is los te laten. Maar de Heere heeft er Zijn wijze bedoeling mee. 

In deze periode mag dominee Verlaat veel de nabijheid van de Heere ervaren. En hij gelooft vast dat de Heere hem de kracht zal geven om op Zijn tijd weer te preken.

‘Man’, zegt mevrouw, ‘ik heb je nog nooit verteld wat ik met Erwin, onze oudste zoon, meegemaakt heb toen jij in het ziekenhuis lag.’

‘Nee’, zegt de dominee verbaasd, ‘wat was er met hem?’

Met bewogen stem begint mevrouw: ‘Nou, Erwin kon niet begrijpen dat je plotseling zo ziek werd. Hij zei: “Zorgt de Heere niet meer voor papa?”

’k Heb geprobeerd te vertellen dat de Heere altijd blijft zorgen, maar dat het dikwijls heel anders gaat dan wij denken. Dat kon ik nog met een voorbeeld duidelijk maken. Je weet dat we gelijk met de opname vijfentwintighonderd gulden moesten betalen. De andere morgen lag er een envelop in de gang met drieduizend gulden. ’k Heb het geld aan Erwin laten zien en gezegd dat het een teken was van de trouw van de Heere. Ik zei: “We weten niet of papa nog beter wordt, maar de Heere blijft zorgen.”

Toen zei Erwin: “Ma, mag ik het geld eens vasthouden?”

Toen hij het geld in zijn hand hield, zei hij zo kinderlijk: “Dank U Heere, ja, U zorgt.”’

Dominee Verlaat kan zich niet beheersen. Met omfloerste stem zegt hij: ‘Die trouwe houdt en eeuwig leeft…’ Op dat moment wordt zijn geloof weer versterkt. Hij gelooft dat hij dit jaar nog mag preken. Wanneer? Zal het met Kerst zijn, of eerder? ‘Vrouw’, zegt dominee Verlaat, ‘ik ga vanavond even naar de kerkenraad. Het is vergadering.’

Een uur later stapt dominee Verlaat de pastorie uit. Zijn gang is niet zo vlug als anders. Met een stil verlangen kijkt hij omhoog en zucht: ‘Heere, wanneer mag ik weer preken?’

Plotseling komen deze woorden in zijn hart: ‘In de tiende maand, op den eerste der maand, werden de toppen der bergen gezien.’