Voeg u bij deze wagen (serie 'Gepredikte Woord' dl 2), E. Venema

Voeg u bij dezen wagen

Ds. E. Venema

We zijn allen op reis zijn door de woestijn van het leven in een afdalende weg. Als onze wagen niet stilgehouden wordt, eindigt onze reis straks in de nacht. Filippus kreeg bij het zien van de lezende Moorman op de wagen de Goddelijke opdracht Voeg u bij dezen wagen. Onze wagen moet stilstaan. Dan gaat God werken. Klimt iemand bij mij op de wagen, dan is het een Leraar der gerechtigheid die mij onderwijst. Immers, we zijn zo blind van ’s hemelswege. We hebben Goddelijk onderwijs nodig om gelukkig te worden op onze reis door dit leven en zalig te kunnen sterven.

Deze bundel is het tweede deel uit de prekenserie van Gereformeerde Gemeenten: ‘Het Gepredikte Woord’. De preken zijn geschikt voor persoonlijk gebruik en in de leesdiensten voor het hele jaar.

Overzicht preken:

1. Een reis door de woestijn van het leven – Nieuwjaarspreek

2. Het bloed tot een teken - Lijdensoverdenking

3. De levensgeschiedenis van Naäman – Eerste preek over Naäman

4. Met Naäman geoefend op de school der dankbaarheid – Tweede preek over Naäman

5. De Kerk des Heeren in het licht van Pinksterfeest - Pinksterpreek

6. Johannes, de eikenboom der gerechtigheid - Preek over Johannes de Doper

7. Met een wenende vrouw aan de dis - Voorbereidingspreek Heilig Avondmaal

8. Christus, de ware Steenrots - Laatste lijdenszondag       

9. Op reis naar Bethlehem - Adventspreek

10. Oudejaarsavond met Noach in de ark - Oudejaarspreek

1. Een reis door de woestijn van het leven

Nieuwjaarspreek

Onze overdenking van deze eerste dag van het nieuwe jaar vindt u opgetekend in Handelingen 8:27a: En hij stond op en ging heen. En zie, een Moorman. En in Handelingen 8:39c: want hij reisde zijn weg met blijdschap.

EEN REIS DOOR DE WOESTIJN VAN HET LEVEN

We letten achtereenvolgens op:

1.  De aanvang van de reis

2.  De voortgang op die reis

3.  Het einde van de reis

1.  De aanvang van de reis

Geliefden, u weet dat er in Gods Woord staat dat het een afgaande weg is. Die weg gaat van Jeruzalem naar Gaza. Wij geloven dat we allen op reis zijn door de woestijn van het leven in een afdalende weg. Als mijn wagen niet stilgehouden wordt, eindig ik mijn reis straks in de nacht.

Ik lees in Gods Woord dat de Moorman gebood de wagen stil te houden. Ik geloof ook, dat dit één van de eerste zaken is, die geleerd worden. Dan staat mijn wagen stil. Dan gaat God werken. Klimt iemand bij mij op de wagen, dan is het een leraar der gerechtigheid die mij onderwijst. Immers, ik ben zo blind van ’s hemelswege. Ik kan de hele Bijbel in mijn hoofd hebben, zonder dat er een letter in mijn hart ligt. Daarom is het zo wonderlijk, al val ik er bovenop. Ze lazen in het oosten vroeger voorover liggend op de wagen. En toch, die het rijkste leest, het kan nooit rijker. Een rijke Christus in Zijn diepe vernedering, en hij verstaat er niets van. Zo kan het ook vanmorgen zijn, op de eerste dag van het nieuwe jaar, dat u er bovenop valt, dat u het met de Waarheid eens bent, maar het nog nooit verstaan hebt in uw leven. Dan is het onderwijs nodig. Ik zeg niet dat ik die onderwijzer ben. Maar als de Heere me daartoe gebruiken wil, moge het dan zijn dat ik eens bij u op de wagen klim.

Ze zeggen weleens: Hij heeft mijn hart verklaard. Dan heb ik het verkeerd gedaan. Als ik uw hart verklaar, dan heb ik het nog nooit goed gedaan. Maar om het harte Gods te verklaren: Het ligt geopend in Christus Jezus.

En hij verkondigde hem Jezus. Dan reist hij zijn weg met blijdschap. Ook al is alles weg, hij reist zijn weg met blijdschap. Daar willen we dus vanmorgen met u over denken. Over die eenzame reiziger, die door de woestijn heengaat. Het is alsof u hem ziet. Een uitgestrekte wildernis. Dan ziet u een Koninklijke praalwagen. Op die wagen een mens, die zielsverblijd is. Het is, alsof u hem hoort zingen:

        Maar ’t vrome volk in U verheugd,

 Zal huppelen van zielevreugd,

        Daar zij hun wens verkrijgen.

En zie, een Moorman. Hij reist zijn weg met blijdschap. Hoe kan dat eigenlijk? Kan er dan ook blijdschap op deze aarde zijn? Alle vreugde is toch uitgeblust in onze diepe val in Adam, in wie we uit God gevallen zijn. We zijn de duivel toegevallen. Een voorhoofd van koper, een nek als een ijzeren zenuw. Vijanden van God. Kan er dan nog een weg van blijdschap zijn? Als u vanmorgen zo op uw wagen geklommen bent, en u bent er alleen maar opgeklommen? U ziet naast u dat lege plaatsje. Misschien bent u gisteravond met tranen in slaap gevallen, en bent u met een schreiend oog wakker geworden. O, spreek me dan niet meer van blijdschap. Zou Job zijn weg met blijdschap kunnen gaan, als hij op de puinhopen neerzit? Asaf klaagt: Zou God ook weten van mijn smart? Zou er dan een weg van blijdschap zijn, als u met schuld het oudejaar uitgegaan bent? U bent met schuld de drempel overgekomen. Hoe is het dan mogelijk? Het is onmogelijk, dat er ooit nog blijdschap zou kunnen komen. Dan moet er een geheim wezen. Dat geheim ligt Boven.

Ik zat met mijn gedachten ook een keer bij een reiziger. Zijn naam is Elia. Ziet u hem gaan, geliefden? Van kracht tot kracht steeds voort. Totdat het einde van de reis komt: onder de jeneverstruik. Daar ligt hij, daar klaagt zijn ziel: De Heere heeft me vergeten en de Heere heeft me verlaten. Tenslotte een snik. Heere, neem me dan ook maar weg. Dan ben ik niet beter dan al degenen die me al voorgegaan zijn. Voelt u het? Dan is er geen blijdschap meer. Toch komt er blijdschap. Daar gaat de deur in de hemel open. Een Engel des Heeren naast Hem staande, heeft een maaltijd toebereid.