Deel 10 serie ‘Historische Verhalen’:
EEN ARME DIENSTKNECHT
Uit het leven William Huntington (1745-1813)
Ds. J. de Kok
William Huntington wordt in Cranbrook op 2 februari 1745 in een arbeidershuisje geboren . Boer Russel geeft hem de mogelijkheid de Latijnse school bezoeken. Later blijkt dat deze boer zijn echte vader is.
Wegens de grote armoede in gezin Hunt moet William al jong gaan werken om de kost te helpen verdienen. Verschillende baantjes heeft hij gehad. Zo wordt hij ook nog een poosje kolensjouwer van beroep.
Wonderlijk zijn de vele gebedsverhoringen. Onderweg vindt hij geld, waarmee hij zijn schuld kan betalen. Of dode dieren, waarmee hij zijn gezin van voedsel kan voorzien. Hij is dan inmiddels getrouwd met Mary. Na haar droevig levenseinde hertrouwt hij met een adellijke dame: Lady Sanderson.
William Huntington ervaart veel vrucht op zijn prediking. Kerkjes komen tot bloei. Van heinde en ver komen de mensen naar zijn indringende preken luisteren. Dat kunnen zijn vijanden niet verdragen. Ze spotten met hem en belagen zijn gezin.
In 1782 wordt hij predikant van de Voorzienigheidskapel in Londen. Op een dag gaat zijn kerk in vlammen op, maar op een andere plaats laat Huntington een nieuwe, grotere kerk bouwen.
Op 19 juli 1813 sterft Huntington op achtenzestigjarige leeftijd. Hij laat een rijke schat aan boeken achter. ‘De bank des geloofs’ en ‘Het Koninkrijk der hemelen ingenomen door gebed’ zijn daarvan de bekendste werken.
In dit tiende deel van de historische verhalenserie zijn veel gebeurtenissen uit het leven van William Huntington op een boeiende wijze verteld.
Bijzonder geschikt als jeugdboek, maar ook ouderen zullen dit boek graag lezen. Doelgroep: 10 jaar en ouder.
1. Honger (1745-1753)
Boer Russel
Tjonge jonge, wat rammelt zijn maag! William wrijft met zijn rechterhand over zijn maagstreek. De hele dag al gaat zijn maag harder te keer dan anders. Op andere dagen was er meestal nog wel iets te eten, voordat hij naar school ging, maar vanmorgen was er niets. Nog geen kruimeltje!
Hij was via de boomgaard van boer Russel, de baas van zijn vader, naar school gelopen. Wie weet, hing er nog wel een klein appeltje hier of daar. Eerst goed kijken natuurlijk, of zijn vader er rond liep of, wat erger was, boer Russel. Die was niet mals, als hij je in zijn handen kreeg.
Maar er hing niets meer. Hij had het kunnen weten. Al weken geleden was het laatste fruit uit de boomgaarden gehaald.
‘Hé William,’ klinkt achter hem een stem.
William blijft staan en kijkt achterom. Daar komt een van zijn schoolkameraden aangehold.
‘William, ga je mee naar Sissinghurst Castle?’ brengt hij er hijgend uit.
‘Wat ben je van plan in het kasteel?’
‘Nou, het zit zo William,’ begint zijn kameraad. Fluisterend gaat hij verder. Williams ogen beginnen te glimmen en er verschijnt een grijns op zijn gezicht. Een goede grap uithalen met die Franse krijgsgevangenen wil er wel in bij hem. Maar dan ineens grijpt hij naar zijn maag. Die rammelt zo erg, dat het pijn doet. Wat heeft hij een honger!
‘Een andere keer ben ik je man,’ zegt William dan resoluut. ‘Ik moet nu eerst naar huis, want ik kom om van de honger.’ Direct loopt hij in de richting van zijn ouderlijke woning.
Bij het grote grasveld slaat hij rechtsaf een weggetje in. Hij stapt stevig door. Nu zal zijn moeder toch wel brood hebben? Een paar honderd meter verderop ziet hij de woning waar hij moet zijn. De eerste van de twee daglonerswoninkjes tegenover de grote boerderij van boer Russel.
‘Goedemiddag moeder,’ roept hij als hij de deur van het kleine huisje opent.
‘Wie is daar?’ hoort hij van boven.
‘Ik!’ roept hij hard.
William hoort stommelende voetstappen op de trap. Even later staat zijn moeder voor hem.
‘Hoe was het bij meester Hassell?’ vraagt ze, terwijl ze haar jongen van top tot teen opneemt.
‘Prima, maar is er wat te eten? De zoons van boer Russel komen niets te kort. Dat heb ik op school gezien. Maar ik, ik rammel van de honger.’
Een pijnlijke trek komt er op moeders gezicht. Ze zucht.
‘Nee, m’n jongen,’ fluistert ze dan. Haar ogen worden vochtig.
Stil staan ze daar tegenover elkaar. Moeder en zoon.
‘Ik wilde, dat ik een beest was,’ laat William zich ontvallen, ‘dan kon ik tenminste gras eten.’ Hij draait zich om en wil het huis weer uitlopen.
‘William,’ roept zijn moeder hem na, ‘kom eens terug, ik wil even met je praten.’
William blijft stilstaan, wil doorlopen, maar bedenkt zich. Moeder heeft intussen een stoel onder de tafel vandaan geschoven en is gaan zitten. En dan trekt ze William op schoot alsof hij nog een heel kleine jongen is. William laat het gewillig toe.
‘Weet je, jongen’, haar stem is vlak bij zijn oor, ‘als je eens wist, hoe graag ik je wat te eten zou willen geven. Maar ik heb niets. Geen kruimel in huis. Ik hoop dat je vader wat meeneemt vanavond om te eten. En anders je broers. Die werken er ook hard voor.’
‘En als ik nu ga werken, zoals ik vroeger deed, voordat ik naar school ging? Dan hebben we meer geld om eten te kunnen kopen. Dan hoeft u ook geen honger te lijden.’
Moeder zucht.
‘Wees blij, dat boer Russel zo goed is om je naar de Free Grammar School van Cranbrook te laten gaan. Je broers moeten op het land ploeteren. ’s Winters moeten ze het hout uit de bossen gaan halen. Net als jij, toen je nog niet naar school ging. Jij leert tenminste van meester Hassell het Nieuwe Testament lezen. Dat is heel wat waard.’
Ze zwijgen allebei. Moeder staart uit het raam naar buiten. William voelt, dat moeder nog meer wil zeggen.
‘Weet je, William, ik moet je wat vertellen. Heb je jezelf nooit afgevraagd waarom nu juist jij naar school mag op kosten van boer Russel en je zussen niet?’
William schudt zijn hoofd. Daar heeft hij nog nooit over nagedacht.
‘Jongen, wat ik je nu ga vertellen, had ik liever niet willen vertellen, maar het moet er een keer van komen. Schrik niet, William, maar boer Russel is … jouw vader!’
Een schok gaat door William heen. Is boer Russel, die kwade man, die alles en iedereen uitbuit, zijn vader?
‘Op 2 februari 1745 ben jij geboren in dit arbeidershuisje, buiten de bebouwde kom van Cranbrook. Ik wist, dat je geen kind was van de man, die jij ’papa’ noemt. En dat wist hij ook. Hij heeft er tot op de dag van vandaag erg veel moeite mee.
Natuurlijk ziet boer Russel, dat wij het arm hebben, terwijl hij rijk is. Ook weet hij maar al te goed, dat jij eigenlijk zijn zoon bent. En daarom laat hij jou naar school gaan, maar hij geeft niets om je pleegvader en je halfzusjes.’
Moeders stem klinkt schor. William weet dat ze nu huilt. Hij kijkt niet om. Dit moet hij eerst eens goed tot zich laten doordringen: hij is een zoon van boer Russel! Wie had dat ooit kunnen denken?
Moeder praat verder. Het lijkt wel, alsof ze haar hart wil luchten. De woorden glijden langs William heen. Er hamert maar een ding in zijn hoofd: hij is een zoon van boer Russel!
Dief!
Als William een half uur later naar buiten loopt, knaagt de honger van binnen nog steeds. Hij slentert de weg af in de richting van Cranbrook. Zouden zijn kameraden nog bij Sissinghurst Castle, het grote kasteel net buiten het dorp, zijn?
Onderweg zijn z’n gedachten steeds bij boer Russel. Dus de dikke zoons van de boer zijn eigenlijk zijn halfbroers. Ook al is hij nog geen acht jaar oud, dat begrijpt hij wel. Hij mag die jongens niet, zeker nu hij weet dat het zijn broers zijn. Zij zijn dik van al het eten dat ze krijgen en hij? Hij heeft honger!
Inmiddels is hij in het dorp gekomen. Er schijnt een flets najaarszonnetje. Gelukkig regent het niet. Hé, wat ziet hij daar? Een eindje voor hem uit loopt een van die Franse jongens die de krijgsgevangenen verzorgt, die in het kasteel opgesloten zitten. Maar wat hem bijzonder aantrekt, is het grote brood, dat die jongen onder zijn arm heeft. Een groot, vers, goudgeel brood!
Het water loopt William in zijn mond. Het lijkt, of hij een duizeling voelt. Hij gaat sneller lopen. Er flitst een gedachte door hem heen. Zal hij het doen? Eén ruk en hij heeft het brood te pakken. En dan … hollen!
ABONNEMENT OP DE HISTORISCHE SERIE
U bent ingelogd bij de gegevens van een deel uit de historische serie. Alle boeken van deze historische serie zijn geschikt voor jong en oud. We raden u aan om een abonnement op deze serie te nemen. U krijgt dan een korting van 5 euro per boek. Met een abonnement kunt u de overige delen dus ook goedkoop aanschaffen zo lang de voorraad strekt. Bij verzending voor abonnees hanteren we de stelregel dat we ongeveer de helft van de portokosten in rekening brengen. Dat komt uit op 2,50 euro korting per boek. Wanneer u levering via uw boekhandel laat lopen, bespaart u die portokosten. Opzeggen kan altijd. Alleen ontvangt u daarna nog 3 delen.
Ja, we nemen een abonnement op de historische verhalenserie en zenden per mail onze gegevens en wensen naar [email protected]:
0 We nemen een abonnement en ontvangen het nieuwste deel met 5 euro korting: € 11,95
0 We bestellen ook de volgende delen uit deze serie: .................................... (Alleen de nummers opgeven is al voldoende. Wanneer u 4 boeken tegelijk besteld, is het franco)
0 We noemen de boeken uit deze serie op die we al hebben. We verzoeken u deze boeken niet meer te leveren. We hebben al: ........................... (die boeken hoeven we dus niet meer)
0 Gewenste levering: rechtstreeks (incasso is mogelijk) / boekhandel ............... te .....................
Naam: .................................................
Straat: .....................................
Postcode en Plaats: ......................................
