Boekhandel webshop

Op zoek naar een boek buiten de uitgeverij? Bezoek onze vernieuwde boekenwebshop

Naar DeRamshoorn.nl

Catalogus 2023-2024

Nieuwe boeken en andere artikelen voor het hele gezin

Bekijk catalogus

Deel 2 Ronald trilogie – Voorbij de horizon, A.C. Drost-Brouwer

Deel 2 Ronald trilogie – Voorbij de horizon, A.C. Drost-Brouwer
Model: 90-76466-48-3
Beschikbaarheid: Uitverkocht
Prijs: EUR 16,95
Excl. BTW: EUR 16,95
Aantal:  

Deel 2 Ronald trilogie – Voorbij de horizon, A.C. Drost-Brouwer

Uitverkocht

 

Wat doe je, wanneer je bijna alleen op de wereld staat en je niet meer weet waar je het moet zoeken? Dan grijp je toch de hand die je toegestoken wordt! Zo aanvaardt Sasja de hulp van Marcel. Haar leven lijkt hierdoor een wending te nemen.

Dan hoort ze echter dat Marcel ongeneeslijk ziek is. Kan een God die zoiets toelaat wel liefde zijn? Het is deze vraag die Sasja zich verbijsterd stelt.

Eens had haar vader gezegd: ‘Blijf altijd de Heere Jezus liefhebben’. Nu geven anderen deze boodschap door. Eerst Marcel en later Ronald, die ze tijdens een korte vakantie ontmoet.

 

Voorbij de morgen is het tweede deel van de Ronaldtrilogie.

In het eerste deel Op weg naar morgen moest Ronald van der Vinne zijn vriendin Rosalyn door een ernstig auto-ongeluk missen. Het vervolgdeel Als een bloem in het gras (deel 3) beschrijft waar het gelegde contact tussen Ronald en Sasja op uitloopt.

 

Hoofdstuk 1

Een zomernacht. Wijd koepelt de hemel boven het slapende land. Hoe vredig ligt het daar, verzonken na het rumoer van de dag. Vanaf hun oneindige hoogten stralen de sterren als zilveren lichten. Zij zijn de stille wachters van de nacht. Maar wie zal in dit middernachtelijk uur een blik naar boven slaan om hun heerlijkheid te aanschouwen? Alle mensen slapen immers? Alle mensen?

Daar... ver weg, in één der buitenwijken van de stad, be­weegt een lichte schaduw voor een geopend raam. Een ten­gere gestalte, gehuld in een lang nachtgewaad, staat daar, de handen geklemd om de vensterbank, zodat de knokkels wit wegtrekken. Uit het gelaat, dat licht geheven is, staren de ogen naar de oneindigheid hoog boven haar. Een diepe zucht welt op uit haar borst.

Zo staat daar Sasja de Weerd, achttien lentes jong, die echter ondanks haar jeugd in het dagelijks leven al de respectabele baan van secretaresse op een groot handelskantoor vervult. Het is dan wel op het bedrijf op waar haar oom directeur was.

Ja, wás, want sinds enkele maanden heeft ze geen oom meer, en ook geen tante. En dit is de reden waarom ze niet slapen kan, waarom ze uit bed gekomen is, opgejaagd door het verdriet dat zich ‘s nachts niet laat verdringen, maar dat juist dan in alle hevigheid komt opzetten.

Opnieuw zucht ze en tracht de tranen die achter haar ogen branden weg te dringen. Ze staart naar het duister dat als een verre muur de aarde omgeeft. Ook de toekomst is voor haar zwart, eindeloos zwart. Nog zwarter dan deze nacht. Want in haar toekomst straalt geen enkele ster. Geen enkel licht­puntje wenkt aan haar horizon. Haar leven is zo uitzichtloos, zo doelloos ook geworden. Ze is zo eenzaam, Sasja.

Maar hoe is het toch mogelijk dat een meisje van achttien jaar eenzaam is in een land dat wel het dichtstbevolkte ter wereld genoemd wordt? Is er dan niemand die om haar geeft? Nie­mand naar wie ze kan gaan met haar verdriet?

Haar handen omklemmen nog steeds de vensterbank. Het schijnt haar enige houvast te zijn in dit donkere uur. In haar wijd open ogen glinsteren tranen. Maar Sasja wil niet huilen. Zoals zij daar staat in het lange nachtgewaad, lijkt ze haast nog een kind. Een kind met een wit gezichtje en grote ogen. Een siddering gaat door haar lichaam en weer zucht ze, lang en diep om die lastige tranen tegen te houden. Ze wil niet meer huilen. Hoeveel nachten heeft ze zichzelf al niet in slaap geschreid, omdat dan het verdriet steeds heviger op haar af­komt.

Wanneer ze ‘s morgens opstaat, is haar gezicht dikwijls nog getekend door de tranen. En dit is er de oorzaak van dat ze make-up is gaan gebruiken. Want poeder, rouge en oogscha­duw kunnen immers zoveel verbergen. Wanneer ze dan weer achter haar bureau zit, is er niets bijzonders aan haar te zien. Zij is dan een jonge vrouw zoals zovelen, met een gezicht waar de natuur door de cosmetica verdrongen is. Ze werkt hard, te hard, vinden haar collega’s. Maar het is voor Sasja de enige manier om haar gedachten te verdringen. Dikwijls neemt ze wat werk mee naar huis om ‘s avonds be­zigheid te hebben. Maar ook aan iedere avond komt een ein­de en wanneer ze dan haar spullen opbergt om naar bed te gaan, voelt ze zich doodmoe. Maar wanneer ze eenmaal in bed ligt, wil de slaap niet komen. Als kwelduivels trekken de beelden uit het verleden dan langs haar heen. De herinnering aan wat geweest is... voorgoed voorbij... ‘t Is alsof ze alles weer doorleeft, alsof ze steeds weer haar leven tot in de fines­ses overdoet.

De koele nachtwind doet het meisje huiveren. Even beweegt ze zich, maar ze sluit het raam niet.

‘God?’ denkt ze en haar ogen schijnen te willen zien tot achter die spikkeldonkere hemelboog. ‘Bestaat God wel?’

Ze denkt aan het kleine boek dat achter haar op de tafel ligt.

‘Voor Sasja, wanneer je eenmaal groot zult zijn’, staat met sierlijke letters op het titelblad geschreven.

‘Moeder’, mompelt ze, ‘ik zal flink zijn, al is het ook nog zo moeilijk.’

Nu rolt er toch een traan over haar wang en dan huilt ze om een naamloos verdriet en er is niemand die haar troosten kan.

Plotseling laat ze de vensterbank los, haar handen duwen tegen haar lichaam. Ze voelt de laatste dagen vaak een weeë pijn en nu lijkt het wel erger te worden. Ze piekert zeker te veel.

‘Mensen die zorgen hebben, voelen altijd alles’, heeft ze oom Alex dikwijls horen zeggen. Dat zal nu met haar ook wel zo zijn.

‘Wanneer je denkt over je toeren te raken, moet je er eens een paar dagen tussenuit gaan. Dat is het enige middel om overspanning te voorkomen.’ Weer zo’n speciaal gezegde van hem. Waarom moet ze daar nu aan denken? Is zij dan bezig overspannen te worden? Kun je dat worden door verdriet? Door het vele piekeren misschien? Door te weinig slaap? Ze weet het niet, maar het gezegde blijft in haar gedachten. Er eens tussenuit ­gaan... waarom doet ze dat eigenlijk niet? Morgen is het za­terdag. Er komen dus twee dagen waarin ze kan doen en laten wat ze wil. Ze zou morgen bijtijds kunnen vertrekken en zon­dagavond laat terugkomen. Ze heeft de tijd immers aan zich­zelf, er is niemand aan wie ze verantwoording heeft af te leg­gen, niemand met wie ze rekening heeft te houden. Een flinke tas met toiletbenodigdheden - meer heeft ze niet nodig en overal zijn wel hotels waar je kunt overnachten. Maar hoe­wel het idee lokt, neemt ze nog geen besluit. Morgen… ach, ze zal wel zien.

Wanneer ze eindelijk weer in bed ligt, stralen buiten nog de sterren, de trouwe wachters van de nacht.

 

Boekenoverzicht van AC Drost-Brouwer:

Prijs 14,95 i.p.v. 17,95 per deel.

 

Ronald trilogie

Dl. 1 Op weg naar morgen

Dl. 2. Voorbij de horizon

Dl. 3. Als een bloem in het gras

Dl. 4. Meer dan een belofte (los deel, waar in Ronald zijdelings terug komt)

 

Heiltje Maria

Historische roman over de Afscheiding in Ulrum en Hattem.

 

Antwoordstrook, mailen naar [email protected]

Ja, ik bestel:

… ex. Dl. 1 Op weg naar morgen

… ex. Dl. 2. Voorbij de horizon

… ex. Dl. 3. Als een bloem in het gras

… ex. Dl. 4. Meer dan een belofte (los deel, waar in Ronald zijdelings terug komt)

… ex. Heiltje Maria

 

Naam: ……………………….

Adres: ………………………..

Postcode + Plaats: ……………..