Boekhandel webshop

Op zoek naar een boek buiten de uitgeverij? Bezoek onze vernieuwde boekenwebshop

Naar DeRamshoorn.nl

Catalogus 2023-2024

Nieuwe boeken en andere artikelen voor het hele gezin

Bekijk catalogus

Els ten Voorde

Van een veelbelovend schrijfster............ Haar debuut (roman) getiteld “Verzwegen Waarheid” is zojuist van de persen gerold! En het belooft wat.....

Foto van Els ten Voorde Els ten Voorde, haar hobby's: ze hield altijd al van lezen, lezen en nog eens lezen. 
“Al voor ik echt kon lezen, ‘las’ ik mijn twee jongere zusjes voor uit de boekjes van Dick Bruna die ik uit mijn hoofd kende. Het was voor mij dus ook een groot feest toen ik leerde lezen. Zo lang ik me kan herinneren ben ik al lid geweest van een bibliotheek. Op woensdagmiddag fietste ik samen met mijn moeder er naar toe en het was altijd weer moeilijk welke boeken ik mee naar huis zou nemen. Je mocht er maar drie kiezen en er was zoveel dat ik mee wilde nemen! Zodra ik thuiskwam van de bibliotheek kroop ik in een hoekje en las het boek het liefst van a tot z uit zonder een onderbreking. Als mijn vader of moeder dan ’s avonds zei ‘Elsje, het is tijd om naar bed te gaan!’, dan was mijn antwoord steevast ‘Mag ik eerst mijn hoofdstuk nog uitlezen?’. Prompt vergat ik aan het einde van het hoofdstuk te stoppen en moest ik alsnog halverwege het nieuwe hoofdstuk naar bed. Niets vervelender tijdens het lezen van een boek dan halverwege het verhaal te moeten stoppen!
Op mijn verjaardagslijstjes stonden ook altijd leesboeken. Twee boekenkasten vol boeken heb ik nu en achter het schot staan nog vier royale dozen vol. De droom om eens een eigen bibliotheekje met in het midden zo’n prachtig ouderwets mahoniehouten bureau te hebben, is tot nu toe alleen nog niet uitgekomen.”

Heb je altijd al schrijfster willen worden?

“Dat ik schrijfster zou worden, had ik nooit verwacht, maar rijke fantasie heb ik altijd gehad. Opstellen schrijven op school vond ik ook altijd leuk als ik er maar genoeg tijd voor kreeg. Eerst een idee, daarna een nachtje slapen en dan vroeg in de ochtend al je ideeën op papier zetten. Weer naar school gaan en als je ’s avonds je opstel doorlas nog het een en ander wijzigen. Dat was en is nog steeds mijn manier van werken. Zoiets als een opstel terplekke maken tijdens het examen Nederlands is echt niets voor mij.
Als klein meisje lag ik samen met mijn twee jongere zusjes op de zolderkamer. Vooral in de zomer duurde het wat langer voor wij in slaap vielen. Wat een verhalen heb ik toen verteld. Heerlijk vond ik dat. In je fantasie kun je allerlei dingen uithalen die je in werkelijkheid helemaal niet durft. Omdat mijn zusjes en ik in leeftijd weinig schelen (mijn zusje Anja is 1,5 jaar jonger en mijn andere zusje, Rianne, is 3 jaar jonger) trokken we veel met elkaar op en hebben we met elkaar ook heel wat streken uitgehaald. Veel van die streken komen weer uit de boeken die ik las, zoals De Kameleon, Pietje Bell, Kruimeltje, Dik Trom, De Vijf, en ga zo maar door. Soms had ik buikpijn van het lachen als we iets uitgehaald hadden, maar het gebeurde ook regelmatig dat ik buikpijn had van angst voor de straf die zou volgen: een poos op mijn kamer zitten zonder boek!
Voorlezen uit de boeken van W.G. van der Hulst is ook een grote hobby van me. Mijn vader is daarin mijn grote voorbeeld. Wat kon hij prachtig voorlezen uit In de Soete Suikerbol. Ik weet niet of mijn acht jaar jongere broertje, Eelco, het nog weet, maar op regenachtige dagen kroop hij bij mij op schoot en las ik hem voor uit Bruun de beer en Anneke en de sik. Ik probeerde mijn vader te evenaren, maar of me dat gelukt is? Mijn twee zoontjes, Joël en Raphael, vinden het gelukkig ook een feest als er voorgelezen wordt. Er gaat dan ook geen dag voorbij zonder voorlezen. Sowieso altijd voor het slapengaan. En zo is tijdens het lezen van al die honderden boeken langzaam aan het idee ontstaan om zelf ook eens te gaan schrijven.”

Eigenlijk wilde ik van jongst af aan arts worden. Maar heel veel van huis zijn, weinig tijd voor kinderen en een niet al te goede cijferlijst hebben me tegengehouden. Uiteindelijk besloot ik dat juf ook een leuk beroep voor mij zou zijn. Gelukkig maar, want op de PABO leerde ik Marnix kennen. We zijn nu al bijna 10 jaar getrouwd.

Samen zijn wij na onze studie vertrokken naar Canada. Wat was het spannend om de eerste bijbelvertelling in het Engels te vertellen! Bijna alle boeken van de schoolbibliotheek heb ik binnen een jaar uitgelezen. De bibliothecaresse stond er versteld van. Deze keer hielp mijn grootste hobby me om in no time de taal onder de knie te krijgen. Bij terugkomst in Nederland ben ik Engels gaan geven op het voortgezet onderwijs. Wat miste ik het vertellen! In mijn vrije tijd ben ik voor een uitgever een aantal boeken gaan vertalen. Ook las ik een aantal vertaalde boeken die ik in Canada in de oorspronkelijke taal gelezen had. Al gauw stopte ik daarmee. Het blijkt erg moeilijk te zijn om de schrijftrant van de schrijver precies na te bootsen in een andere taal. Ik moet zeggen dat de boeken daardoor een stuk minder fijn lezen.

Welke schrijvers hebben je voorkeur?

De schrijfstijl van een aantal Amerikaanse schrijvers vind ik erg aantrekkelijk. Ik denk dat dat ook te merken is in Verzwegen waarheid. Mijn eerste gepubliceerde verhaal heb ik te danken aan een advertentie uit de krant waar Marnix’s oog op viel. ‘Hier moet je op reageren,’was zijn reactie. Dat deed ik en zo kwam ik in contact met uitgeverij De Ramshoorn. Mijn verhaal werd opgenomen in deel 1 van de klavertjes vier reeks “Het geheim van de oude put”. Mijn verhaal is getiteld ’Berenjacht in de Rockies’. Positieve recensies zorgden ervoor dat ik, hoogzwanger van mijn dochtertje Susannah, weer achter de computer kroop, maar nu om een volwassen roman te schrijven. Dat vond ik een hele uitdaging. De ene dag vlogen mijn vingers over de toetsen en schreef ik pagina na pagina vol. Andere dagen kwam er geen letter op papier. Na 80 pagina’s besloot ik het werk op te sturen om te kijken of er een mooi boek uit zou kunnen groeien of dat ik beter kon stoppen. De reactie was gelukkig positief. Ik vind het nog steeds onvoorstelbaar dat ik zoveel pagina’s vol heb gekregen rond een klein idee. Het werkt bijna verslavend.

Naast het lezen en voorlezen is dit echt een nieuwe hobby geworden! Mijn eerste boek ligt nog niet in de winkel en toch ben ik al druk bezig met een tweede boek (een vervolg op Verzwegen waarheid). Ik ben erg benieuwd hoe anderen mijn boek vinden, maar vind het ook behoorlijk eng. Marnix is altijd degene die er over begint tegen anderen, zelf ben ik wat dat betreft er wat verlegen onder.

Heb je nog een verwachting bij het uitkomen van je debuut?

Ik hoop dat Verzwegen waarheid met veel plezier gelezen wordt en ik zie uit naar de reacties van al deze lezers!